ความสมเหตุสมผล

ความสมเหตุสมผล

มีกระทาชายคนหนึ่งซึ่งมีอาชีพตัดฟืน ในระหว่างการเดินทางออกไปตัดฟืนได้เดินผ่านบ้าน ของชายผู้หนึ่งที่เลี้ยงสุนัขเอาไว้  จู่ๆสุนัขตัวนั้นได้กระโจนเข้ามาหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว  เขาจึงใช้ขวานจามสุนัขตัวนั้นตายเจ้าของสุนัขตัวนั้นจึงได้ยื่นฟ้องต่อศาลสถิตยุติธรรม

ผู้พิพากษาถามชายตัดฟืนขึ้นว่า: “ทำไมท่านถึงฆ่าสุนัขตัวนั้นตายกันเล่า?”

“เพราะว่าหมามันกระโจนโถมตัวเข้าหาข้า  ข้านั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันตัว ข้าจึงควงขวานแล้วจามมันตาย”    ชายตัดฟืนตอบ

ผู้พิพากษาถามอีกว่า: “แล้วทำไมท่านจึงไม่หันด้ามขวานไปข้างหน้าละ?”

ชายตัดฟืนตอบขึ้นมาว่า “ถ้าสุนัขตัวนั้นมันคิดจะกัดข้าด้วยหางของมันหละก็  ข้าก็ควรหันด้ามขวานไปข้างหน้า แต่มันกลับแยกเขี้ยวกระโจนเข้าใส่ข้า ข้าจึงหันคมขวานเข้ารับมันจึงเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้วนี่ท่าน”